Niestety, nie może. Ale może znacznie zwiększyć komfort życia pacjentów dotkniętych tą jednostką chorobową. W jaki sposób? Bardzo prosto – poprawić nastrój i zwiększyć poziom energii.
Ostatnio opublikowane badanie wyraźnie pokazuje, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym po wdrożeniu diety ketogenicznej doświadczyli znacznej poprawy w sferze życia psychicznego, jak i fizycznego.
To bardzo ważna wiadomość – nic tak nie cieszy jak nieco więcej uśmiechu na twarzy chorych.
Oprócz poprawy nastroju, pojawiły się inne zmiany, które ostecznie wpływają pozytywnie na przebieg choroby i rokowanie, m.in.
– stan zdrowia pacjentów nie uległ pogorszeniu
– pojawiły się przejściowe objawy związane ze zmianą diety (zaparcia/biegunki/zaburzenia miesiączkowania)
– wszystkie parametry antropometryczne uległy poprawie (BMI, obwód pasa, kompozycja ciała)
– zmniejszyła się spoczynkowa przemiana materii
– cholesterol całkowity i LDL wzrastał przez pierwsze 3 miesiące, następnie osiągając stagnację
– triglicerydy w osoczu, jak również insulina i hemoglobina glikowana znacznie się zmniejszyły
Ciekawym parametrem, który uległ poprawie okazała się być również osoczowa leptyna. Jako że słynie ona z bycia prozapalną adipokiną, zmniejszenie jej ilości może być istotnym efektem stosowania diety ketogenicznej w poprawie stanu zdrowia pacjentów.
Badanie miało na celu zbadać użyteczność i bezpieczeństwo stosowania diety ketogenicznej u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Jakie są zatem wnioski?
Dieta ketogeniczna jest bezpiecznym narzędziem do poprawy jakości życia osób chorych na stwardnienie rozsiane.
Małe badanie pilotażowe, a tak bardzo cieszy. Większe badanie oryginalne jest już w toku, co cieszy jeszcze bardziej. Tym razem badacze skupią się na potencjale ściśle terapeutycznym.
Ciała ketonowe i glukoza kontra demielinizacja – co wiemy do tej pory?
Od siebie dodam tylko, że ciała ketonowe znane są ze swojego specyficznego stymulującego wpływu na oligodendrocyty – komórki odpowiedzialne za formowanie osłonki mielinowej w centralnym układzie nerwowym. A czymże jest stwardnienie rozsiane, jak nie chorobą związaną z zanikaniem tejże osłonki? Cóż… Ja osobiście nie mogę się doczekać.
A zatem, Drogi Czytelniku, jeśli ktoś z Twoich bliskich choruje na stwardnienie rozsiane – warto jest poszukać pomocnych i bezpiecznych rozwiązań poprzez konsultację ze specjalistą zmianę żywienia. Tylko i aż.
Pozdrawiam Cię serdecznie,
Anna.
Literatura:
1. Brenton, J. N., Banwell, B., Bergqvist, A. G. C., Lehner-Gulotta, D., Gampper, L., Leytham, E., … Goldman, M. D. (2019). Pilot study of a ketogenic diet in relapsing-remitting MS. Neurology – Neuroimmunology Neuroinflammation, 6(4), e565. doi:10.1212/nxi.0000000000000565
2. Koper, J. W., Lopes-Cardozo, M., & Van Golde, L. M. G. (1981). Preferential utilization of ketone bodies for the synthesis of myelin cholesterol in vivo. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) – Lipids and Lipid Metabolism, 666(3), 411–417.doi:10.1016/0005-2760(81)90300-3